गजल

तिम्रो चाह रित्याएर मेरो झोली भर्दिन म
आँसु पिई बाँच्न सिकें हाँसो माग्न सर्दिन म !
,
सधैं  भरि पाइलाहरु उन्नतिमा लम्किरहुन
टाढै  बसि  हेर्छु बरु तर अघि पर्दिन म !
,
जति सत्रु ठाँन्छौ  मलाई उति गर्छु सम्मान
तिम्रो खुसि नदेखी त यो जुनिमा मर्दिन म !
,
बारम्बार सोधेको'थें कसम खानु भन्दा पैले
झुटो भयो बाचा तर बदनाम गर्दिन म !
,
नियतिकै खेल थियो चोखो मायाँ छुट्नु पनि
 ढुक्कै बस पिच्छा गरि तिम्रो खुशी हर्दिन म !
,
बिमला अधिकारी
भरतपुर चितवन
रचना ; १३ चैत्र २०६८